Οι σημερινοί συνταξιούχοι ήταν εργαζόμενοι στην πρώτη δεκαετία μετά την μεταπολίτευση। Τώρα γεύονται τους καρπούς από τον μόχθο τους, από την ευδόκιμη υπηρεσία των πολιτικών μας όλα αυτά τα χρόνια, με μειώσεις κυρίων, επικουρικών συντάξεων και κούρεμα-λόγω
PSI και χρεωκοπίας - όποιων κρατικών ομολόγων είχαν αγοράσει με τις οικονομίες τους.
Τα παιδιά τους-τώρα ηλκίας 30-50 ετών-γεύονται επίσης τα αποτελέσματα από την εθνοσωτήρια δράση των πολιτικών μας με ανεργία, λουκέτα στα καταστήματά τους, μειώσεις μισθών, υπερφορολόγηση- άμεση και έμμεση- και απώλεια μικρών ή μεγάλων περιουσιών λόγω χρηματιστηρίου το 1989-90 (χάρη στις διαβεβαιώσεις των τότε κυβερνώντων ότι όλα θα πάνε καλά).
Τα παιδιά των παιδιών τους-εγγόνια,πολίτες ηλικίας 18-30 ετών τώρα- γεύονται και αυτά το ... πικρό ποτήρι της επιτυχούς (!) διακυβέρνησης και οργάνωσης(!!) της χώρας με το αβέβαιο παρόν και μέλλον, την ανεργία (οι μισοί και παραπάνω αυτής της πληθυσμιακής ομάδας) και την πολύ πιθανή μετανάστευση.
Συχαρητήρια λοιπόν! Τέτοια επιτυχία των πολιτικών μας, που κατόρθωσαν να μακελέψουν τη ζωή και τα όνειρα τριών γενεών Ελλήνων, είναι πράγματι εντυπωσιακή.
Και δυστυχώς ακολουθεί και τέταρτη γενεά (παιδιά κάτω των 18 ετών ),που βάσει των σημερινών δεδομένων δεν μπορούν να ελπίζουν βάσιμα σ'ένα καλύτερο μέλλον(το θαύμα, "ο από μηχανής Θεός", είναι μια ελπίδα).
Φτάνει λοιπόν! Όχι άλλη σωτηρία, όχι άλλη τέτοια πρόοδο.
Μας κατα...σώσατε।
Παρασκευή 9 Μαρτίου 2012
Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012
ΕΥΡΩΠΗ- ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
msn.gr Νομίζω ότι αυτό που έχει γίνει από την συνθήκη του Μάαστριχτ και μετά μοιάζει σαν ένα "πραξικόπημα" στην Ε.Ε.
Με αυτή την συνθήκη λοιπόν, πριμοδοτήθηκε ένας λαός΄μεθοδικός,εργατικός- λόγω ... απρονοησίας των ιθυνόντων;- χωρίς να τεθούν κάποια όρια σ'αυτή την πρόοδο και επεκτάθηκε οικονομικά και πολιτικά, όπως ένα πτητικό αέριο που ελευθερώνεται σ'ένα δωμάτιο και καταλαμβάνει όλο τον διθέσιμο χώρο.Αυτό βέβαια είχε σαν παρενέργεια τον περιορισμό- οικονομικό και πολιτικό- των άλλων εταίρων της Ένωσης.Αυτό φυσικά είναι καταστρατήγηση μιας από τις βασικές αρχές της δημοκρατίας, όπου σε ελεύθερη έκφραση λέει ότι τα δικαιώματα και οι ελευθερίες του ενός σταματούν εκεί που αρχίζουν τα αντίστοιχα του άλλου. Έτσι καταργήθηκε η ισοτιμία των μελών της Ευροζώνης και καταλήξαμε να έχουμε ηγεμονεύουσα χώρα της Ευροζώνης, την Γερμανία, η οποία εχει για αυλή κάποιες χώρες της κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης.
Και αναρωτιόμαστε αυτός ήταν ο σκοπός της πάλαι ποτέ Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (Ε.Ο.Κ.); Η δημιουργία μιας μεγάλης ευρωπαϊκής αγοράς όπου κάποιοι θα ευνοηθούν και κάποιοι θα χάσουν;
Πού είναι ο κοινοτικός σχεδιασμός και στόχος για την πρόοδο και την ευημερία όλων των ευρωπαϊκών λαών της Ένωσης; Ο σεβασμός και η ισοτιμία όλων των μελών της Ευροζώνης;
Τις παραπάνω σκέψεις επιβεβαιώνει και ο χαρακτηρισμός "PIIGS" (Portugal-Ireland-Italy-Greece-Spain/pigs=γουρούνια) που δόθηκε από κάποιους οικονομικούς εγκέφαλους της Ένωσης μάλλον.
Έτσι χαρακτηρίζουν λοιπόν τις χώρες με οικονομικά προβλήματα,"ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ"!
Και πείτε τώρα εσείς αν από αυτόν τον χαρακτηρισμό διαφαίνεται διάθεση για συνεργασία και βοήθεια από τους φίλους Ευρωπαίους εταίρους προς τις "αναξιοπαθούσες" χώρες.
Να μην αναφέρω δε και την ρατσιστική χροιά που έχει αυτός ο χαρακτηρισμός.
Άλλο γεγονός πρόσφατο που τείνει προς επιπλέον επιβεβαίωση των προαναφερθέντων είναι το εξώφυλλο του περιδικού "FOCUS" με την Αφροδίτη της Μήλου σε υβριστική χειρονομία-έχουσα υψωμένο τον μέσο δάκτυλο. Τι πολιτισμός! Ένα μνημείο γλυπτικής, ηλικίας χιλιάδων χρόνων, που θεωρείται πολιτιστική κληρονομιά όλων των ανθρώπων χρησιμοποιείται μ'αυτό τον βάρβαρο τρόπο, για να εκφράσει την οργή και αγανάκτηση προς ένα ανοικονόμητο έθνος.
Πέρα από την οικονομία και την ανάγκη να επιβιώσουμε σαν έθνος, μήπως πρέπει να αναρωτηθούμε αν αυτή η Ευρώπη είναι το περιβάλλον που αναδεικνύει τον άνθρωπο ως μονάδα-αξία ζωής;
Πού είναι η Ευρώπη της Γαλλικής Επανάστασης,της Αναγέννησης;
(Δεν αναφέρω το Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα-Πολιτισμό που είναι η πηγή των παραπάνω διότι κατήντησαν έννοιες που μάλλον θα εξοργίζουν τους φίλους μας Ευρωπαίους)
Μήπως πρέπει και 'μεις να σηκώσουμε το δικό μας δάκτυλο και αυτό δεν θα είναι το μεσαίο αλλά ο δείκτης,ταλαντευόμενος: (nein!).
Και βέβαια αν θεωρούν οι εταίροι μας ότι είμαστε βάρος στην πορεία της Ευροζώνης- ως τεμπέληδες και αχρείοι- ας μας αποβάλλουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά ας μας επιστρέψουν δύο μόνο λέξεις- όχι περισσότερες- που χρησιμοποιούν κατά κόρον και ας βρουν άλλες δικές τους να τις αντικαταστήσουν ως προς το νόημά τους: "ΕΥΡΩΠΗ", "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ"
Με αυτή την συνθήκη λοιπόν, πριμοδοτήθηκε ένας λαός΄μεθοδικός,εργατικός- λόγω ... απρονοησίας των ιθυνόντων;- χωρίς να τεθούν κάποια όρια σ'αυτή την πρόοδο και επεκτάθηκε οικονομικά και πολιτικά, όπως ένα πτητικό αέριο που ελευθερώνεται σ'ένα δωμάτιο και καταλαμβάνει όλο τον διθέσιμο χώρο.Αυτό βέβαια είχε σαν παρενέργεια τον περιορισμό- οικονομικό και πολιτικό- των άλλων εταίρων της Ένωσης.Αυτό φυσικά είναι καταστρατήγηση μιας από τις βασικές αρχές της δημοκρατίας, όπου σε ελεύθερη έκφραση λέει ότι τα δικαιώματα και οι ελευθερίες του ενός σταματούν εκεί που αρχίζουν τα αντίστοιχα του άλλου. Έτσι καταργήθηκε η ισοτιμία των μελών της Ευροζώνης και καταλήξαμε να έχουμε ηγεμονεύουσα χώρα της Ευροζώνης, την Γερμανία, η οποία εχει για αυλή κάποιες χώρες της κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης.
Και αναρωτιόμαστε αυτός ήταν ο σκοπός της πάλαι ποτέ Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (Ε.Ο.Κ.); Η δημιουργία μιας μεγάλης ευρωπαϊκής αγοράς όπου κάποιοι θα ευνοηθούν και κάποιοι θα χάσουν;
Πού είναι ο κοινοτικός σχεδιασμός και στόχος για την πρόοδο και την ευημερία όλων των ευρωπαϊκών λαών της Ένωσης; Ο σεβασμός και η ισοτιμία όλων των μελών της Ευροζώνης;
Τις παραπάνω σκέψεις επιβεβαιώνει και ο χαρακτηρισμός "PIIGS" (Portugal-Ireland-Italy-Greece-Spain/pigs=γουρούνια) που δόθηκε από κάποιους οικονομικούς εγκέφαλους της Ένωσης μάλλον.
Έτσι χαρακτηρίζουν λοιπόν τις χώρες με οικονομικά προβλήματα,"ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ"!
Και πείτε τώρα εσείς αν από αυτόν τον χαρακτηρισμό διαφαίνεται διάθεση για συνεργασία και βοήθεια από τους φίλους Ευρωπαίους εταίρους προς τις "αναξιοπαθούσες" χώρες.
Να μην αναφέρω δε και την ρατσιστική χροιά που έχει αυτός ο χαρακτηρισμός.
Άλλο γεγονός πρόσφατο που τείνει προς επιπλέον επιβεβαίωση των προαναφερθέντων είναι το εξώφυλλο του περιδικού "FOCUS" με την Αφροδίτη της Μήλου σε υβριστική χειρονομία-έχουσα υψωμένο τον μέσο δάκτυλο. Τι πολιτισμός! Ένα μνημείο γλυπτικής, ηλικίας χιλιάδων χρόνων, που θεωρείται πολιτιστική κληρονομιά όλων των ανθρώπων χρησιμοποιείται μ'αυτό τον βάρβαρο τρόπο, για να εκφράσει την οργή και αγανάκτηση προς ένα ανοικονόμητο έθνος.
Πέρα από την οικονομία και την ανάγκη να επιβιώσουμε σαν έθνος, μήπως πρέπει να αναρωτηθούμε αν αυτή η Ευρώπη είναι το περιβάλλον που αναδεικνύει τον άνθρωπο ως μονάδα-αξία ζωής;
Πού είναι η Ευρώπη της Γαλλικής Επανάστασης,της Αναγέννησης;
(Δεν αναφέρω το Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα-Πολιτισμό που είναι η πηγή των παραπάνω διότι κατήντησαν έννοιες που μάλλον θα εξοργίζουν τους φίλους μας Ευρωπαίους)
Μήπως πρέπει και 'μεις να σηκώσουμε το δικό μας δάκτυλο και αυτό δεν θα είναι το μεσαίο αλλά ο δείκτης,ταλαντευόμενος: (nein!).
Και βέβαια αν θεωρούν οι εταίροι μας ότι είμαστε βάρος στην πορεία της Ευροζώνης- ως τεμπέληδες και αχρείοι- ας μας αποβάλλουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά ας μας επιστρέψουν δύο μόνο λέξεις- όχι περισσότερες- που χρησιμοποιούν κατά κόρον και ας βρουν άλλες δικές τους να τις αντικαταστήσουν ως προς το νόημά τους: "ΕΥΡΩΠΗ", "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ"
Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011
Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν
Μετά από μία ακατανόητη διαδικασία σχετικά με την ψήφο εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση
εξήλθε ένα εξίσου ακατανόητο αποτέλεσμα। Διότι βέβαια η ποιότητα και η ευστοχία της απάντησης εξαρτάται από τα αντίστοιχα χαρακτηριστικά της ερώτησης। Ο τρόπος που στήθηκε η διαδικασία για την ψήφο εμπιστοσύνης θύμιζε κάτι από το σκεπτικό και την φιλοσοφία του τρόπου που εξελέγη πρόεδρος του Π।Α।Σ।Ο।Κ। ο ΓΑΠ। Δηλαδή έλλειψη λογικής και αντιστροφή των εννοιών των λέξεων μέσα σε μια εθνική παροξυσμική εθελοτύφλωση।
Τότε ο ΓΑΠ ήταν ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ υποψήφιος για πρόεδρος του κόμματος και μπορο'υσε να τον ψηφίσει οποιοσδήποτε ακόμη και μη μέλος του κόμματος। και αυτό μας το παρουσίαζαν οι άνθρωποι του Π।Α।Σ।Ο।Κ। και συνηγορούσαν τα Μ।Μ।Ε। σαν γιορτή της δημοκρατίας, το απαύγασμα της λαϊκής σμμετοχής।Τώρα ο πρωθυπουργός που του έχει ζητηθεί να παραιτηθεί ζητά ψήφο εμπιστοσύνης από την βουλή !! Να την κάνει τι; Να πάει μετά στον πρόεδρο της Δημοκρατίας να ζητήσει να γίνει κυβέρνηση εθνικής συνεργασίας!!!
Συγγνώμη αλλά τέτοιο χονδρό "δούλεμα" δεν έχει ξαναγίνει στα τελευταία χρόνια μετά την μεταπολίτευση .
εξήλθε ένα εξίσου ακατανόητο αποτέλεσμα। Διότι βέβαια η ποιότητα και η ευστοχία της απάντησης εξαρτάται από τα αντίστοιχα χαρακτηριστικά της ερώτησης। Ο τρόπος που στήθηκε η διαδικασία για την ψήφο εμπιστοσύνης θύμιζε κάτι από το σκεπτικό και την φιλοσοφία του τρόπου που εξελέγη πρόεδρος του Π।Α।Σ।Ο।Κ। ο ΓΑΠ। Δηλαδή έλλειψη λογικής και αντιστροφή των εννοιών των λέξεων μέσα σε μια εθνική παροξυσμική εθελοτύφλωση।
Τότε ο ΓΑΠ ήταν ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ υποψήφιος για πρόεδρος του κόμματος και μπορο'υσε να τον ψηφίσει οποιοσδήποτε ακόμη και μη μέλος του κόμματος। και αυτό μας το παρουσίαζαν οι άνθρωποι του Π।Α।Σ।Ο।Κ। και συνηγορούσαν τα Μ।Μ।Ε। σαν γιορτή της δημοκρατίας, το απαύγασμα της λαϊκής σμμετοχής।Τώρα ο πρωθυπουργός που του έχει ζητηθεί να παραιτηθεί ζητά ψήφο εμπιστοσύνης από την βουλή !! Να την κάνει τι; Να πάει μετά στον πρόεδρο της Δημοκρατίας να ζητήσει να γίνει κυβέρνηση εθνικής συνεργασίας!!!
Συγγνώμη αλλά τέτοιο χονδρό "δούλεμα" δεν έχει ξαναγίνει στα τελευταία χρόνια μετά την μεταπολίτευση .
Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ
Λέγονται διάφορα για την αναποτελεσματικότητα και την αναξιοπιστία των δημόσιων υπηρεσιών και φορέων στην χώρα μας।
Λέγονται διάφορα για την αναποτελεσματικότητα και την αναξιοπιστία των δημόσιων υπηρεσιών και φορέων στην χώρα μας।
Σκέφτομαι όμως ότι το αξιόμαχο και την ποιότητα ενός στρατού την καθορίζουν όχι μόνο οι απλοί στρατιώτες αλλά και οι διοικητές, οι στρατηγοί।
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι έχουμε τις δημόσιες υπηρεσίες που αξίζουμε।
Όταν τοποθετούνται διοικητές στις διάφορες δημόσιες υπηρεσίες πρώην βουλευτές, αποτυχόντες πολιτευτές και γενικά άνθρωποι του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος, σαν επιβράβευση των υπηρεσιών τους προς αυτό και ως εκ τούτου με ημερομηνία λήξης αυτή της αντίστοιχης κυβέρνησης , τότε για ποιο επίπεδο και αξιοπιστία του δημόσιου τομέα μιλάμε;
Σίγουρα για την αποθαρρυντική εικόνα των δημόσιων υπηρεσιών ευθύνονται και οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι ανεύθυνοι,οι ελλειπείς,οι αδιάφοροι। Άλλωστε η εύρυθμη λειτουργία του δημόσιου τομέα, όπως και κάθε ενέργεια που συμμετέχουν πολλοί ανθρωποι, είναι ομαδική δουλειά।
Όλοι μαζί για έναν σκοπό।
Πιστεύω ότι για να κριθεί αντικειμενικά η αξία των δημόσιων υπηρεσιών θα πρέπει να δοθεί αυτή η δυνατότητα। Διοικητές δημόσιων υπηρεσιών με προοπτική καρριέρας, που θα κρίνονται για την αποτελεσματικότητά τους ,τους στόχους που επιτυγχάνουν, τα οράματα που έχουν και την δυνατότητα να συνταξιοδοτούνται από την υπηρεσία που διοικούν, εφόσον κρίνονται άξιοι।।
Η σημερινή κατάσταση, με διοικητές που είτε είναι ικανοί -γιατί τυχάίνουν και μερικοί- είτε ανίκανοι που αποχωρούν με την αλλαγή της κυβέρνησης για να έλθουν οι επόμενοι με τα ίδια κριτήρια και προοπτικές, είναι μάταιη και υποκριτική (μήπως θέλουν αυτό το καθεστώς οι πολιτικοί μας για να έχουν δυνατότητα συναλλαγής με τους υποψήφιους διοικητές και άσκησης μέσω αυτών προσωπικών πολιτικών; Αλλά γενικά μήπως με αυτά τα χαρακτηριστικά θέλουν να διέπεται ο δημόσιος τομέας; ;Άρα εν κατακλείδι ποιος ευθύνεται για την ποιότητα λειτουργίας των δημόσιων υπηρεσιών;)
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι έχουμε τις δημόσιες υπηρεσίες που αξίζουμε।
Όταν τοποθετούνται διοικητές στις διάφορες δημόσιες υπηρεσίες πρώην βουλευτές, αποτυχόντες πολιτευτές και γενικά άνθρωποι του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος, σαν επιβράβευση των υπηρεσιών τους προς αυτό και ως εκ τούτου με ημερομηνία λήξης αυτή της αντίστοιχης κυβέρνησης , τότε για ποιο επίπεδο και αξιοπιστία του δημόσιου τομέα μιλάμε;
Σίγουρα για την αποθαρρυντική εικόνα των δημόσιων υπηρεσιών ευθύνονται και οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι ανεύθυνοι,οι ελλειπείς,οι αδιάφοροι। Άλλωστε η εύρυθμη λειτουργία του δημόσιου τομέα, όπως και κάθε ενέργεια που συμμετέχουν πολλοί ανθρωποι, είναι ομαδική δουλειά।
Όλοι μαζί για έναν σκοπό।
Πιστεύω ότι για να κριθεί αντικειμενικά η αξία των δημόσιων υπηρεσιών θα πρέπει να δοθεί αυτή η δυνατότητα। Διοικητές δημόσιων υπηρεσιών με προοπτική καρριέρας, που θα κρίνονται για την αποτελεσματικότητά τους ,τους στόχους που επιτυγχάνουν, τα οράματα που έχουν και την δυνατότητα να συνταξιοδοτούνται από την υπηρεσία που διοικούν, εφόσον κρίνονται άξιοι।।
Η σημερινή κατάσταση, με διοικητές που είτε είναι ικανοί -γιατί τυχάίνουν και μερικοί- είτε ανίκανοι που αποχωρούν με την αλλαγή της κυβέρνησης για να έλθουν οι επόμενοι με τα ίδια κριτήρια και προοπτικές, είναι μάταιη και υποκριτική (μήπως θέλουν αυτό το καθεστώς οι πολιτικοί μας για να έχουν δυνατότητα συναλλαγής με τους υποψήφιους διοικητές και άσκησης μέσω αυτών προσωπικών πολιτικών; Αλλά γενικά μήπως με αυτά τα χαρακτηριστικά θέλουν να διέπεται ο δημόσιος τομέας; ;Άρα εν κατακλείδι ποιος ευθύνεται για την ποιότητα λειτουργίας των δημόσιων υπηρεσιών;)
Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ....
Μέτρα λαμβάνονται για εμάς τους πολίτες।Απαιτήσεις υπάρχουν από τους κυβερνώντες για το πλαίσιο διαβίωσής μας।
Καιρός να διατυπώσουμε και εμείς τα δικά μας αιτήματα προς τους πολιτικούς.
Ριζικές ενέργειες που έχουν σχέση με την λειτουργία του πολιτεύματος και έπρεπε να είχαν πραγματοποιηθεί-αλλά δεν πραγματοποιήθηκαν- και πρέπει οπωσδήποτε να γίνουν, παντί τρόπω, πιστεύω ενδεικτικά ότι είναι:
1। Κατάργηση του σταυρού προτίμησης στις βουλευτικές εκλογές।
Να καταργηθεί επιτέλους η δοσοληψία βουλευτή-πολίτη, να παύσει το ρουσφέτι
2। Κατάργηση του νόμου περί μη ευθύνης των υπουργών।
3। Κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας
4। Μείωση του αριθμού των βουλευτών και ανώτερο όριο οι δύο τετραετίες για κάθε βουλευτή (να επιτρέπεται δηλαδή μόνο η επανεκλογή του)।
Τέλος οι επαγγελματίες βουλευτές.
5। Κατάργηση των κομματικών νεολαιών
Τα πολιτικά κόμματα δεν είναι αθλητικές ομάδες που πρέπει να έχουν ακαδημίες ("τσικό")!
6। Αποκομματοποίηση του συνδικαλισμού।
Δεν καταλαβαίνω γιατί είναι διαφορετικά του συμφέροντα του εργάτη/μισθωτού/επαγγελματία ενός κόμματος από εκείνον ενός άλλου।
7।Οποιοσδήποτε φορέας/οργανισμός διαχειρίζεται δημόσιο χρήμα να λογοδοτεί για την ορθή διαχείρηση। ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟΙ
Πιθανόν κάποιος να σκεφτεί ότι "εδώ πιάσαμε φωτιά και συζητούμε για το ποιος άφησε να σωρευθεί τόση εύφλεκτη ύλη"। Ότι είναι άκαιρο।
Μπορεί να είναι έτσι αλλά δεν πρέπει να ειπωθούν και αυτά;
Μέτρα λαμβάνονται για εμάς τους πολίτες।Απαιτήσεις υπάρχουν από τους κυβερνώντες για το πλαίσιο διαβίωσής μας।
Καιρός να διατυπώσουμε και εμείς τα δικά μας αιτήματα προς τους πολιτικούς.
Ριζικές ενέργειες που έχουν σχέση με την λειτουργία του πολιτεύματος και έπρεπε να είχαν πραγματοποιηθεί-αλλά δεν πραγματοποιήθηκαν- και πρέπει οπωσδήποτε να γίνουν, παντί τρόπω, πιστεύω ενδεικτικά ότι είναι:
1। Κατάργηση του σταυρού προτίμησης στις βουλευτικές εκλογές।
Να καταργηθεί επιτέλους η δοσοληψία βουλευτή-πολίτη, να παύσει το ρουσφέτι
2। Κατάργηση του νόμου περί μη ευθύνης των υπουργών।
3। Κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας
4। Μείωση του αριθμού των βουλευτών και ανώτερο όριο οι δύο τετραετίες για κάθε βουλευτή (να επιτρέπεται δηλαδή μόνο η επανεκλογή του)।
Τέλος οι επαγγελματίες βουλευτές.
5। Κατάργηση των κομματικών νεολαιών
Τα πολιτικά κόμματα δεν είναι αθλητικές ομάδες που πρέπει να έχουν ακαδημίες ("τσικό")!
6। Αποκομματοποίηση του συνδικαλισμού।
Δεν καταλαβαίνω γιατί είναι διαφορετικά του συμφέροντα του εργάτη/μισθωτού/επαγγελματία ενός κόμματος από εκείνον ενός άλλου।
7।Οποιοσδήποτε φορέας/οργανισμός διαχειρίζεται δημόσιο χρήμα να λογοδοτεί για την ορθή διαχείρηση। ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟΙ
Πιθανόν κάποιος να σκεφτεί ότι "εδώ πιάσαμε φωτιά και συζητούμε για το ποιος άφησε να σωρευθεί τόση εύφλεκτη ύλη"। Ότι είναι άκαιρο।
Μπορεί να είναι έτσι αλλά δεν πρέπει να ειπωθούν και αυτά;
Κυριακή 3 Ιουλίου 2011
ΒΑΡΕΛΙ ΑΔΕΙΟ ΜΕ ΤΡΥΠΙΟ ΠΑΤΟ
Η ελληνική οικονομία μπορεί να παρομοιασθεί με ένα βαρέλι άδειο με τρύπιο πάτο।
Και τι σκέφτεται κάποιος που το βλέπει;
Το προφανές। Ότι είναι άδειο το βαρέλι διότι δεν είναι στεγανό.
Άρα το πρόβλημα θα λυθεί φτιάχνοντας τον πυθμένα του βαρελιού.
Αρκεί όμως αυτό για να μην είναι άδειο το βαρέλι;
Όχι βέβαια. Γιατί λείπει μια λεπτομέρεια.
Η παροχή, η ροή που θα το γεμίσει.
Η πλειοψηφία λοιπόν των ιθυνόντων, απ'ό,τι φαίνεται μέχρι τώρα, ασχολείται με τον τρύπιο πάτο, τις απώλειες δηλαδή της ελληνικής οικονομίας, που συγκεκριμενοποιούνται
στον σπάταλο δημόσιο τομέα.
Θεωρούν δηλαδή ότι για τα χάλια της ελληνικής οικονομίας υπεύθυνος είναι ο υπέρογκος δημόσιος τομέας.
Ισχνός ο λόγος τους και η ενασχόληση με την ικανή παροχή για να γεμίσει το βαρέλι, δηλαδή τα έσοδα του κράτους .Και τα έσοδα είναι οι φόροι και οι ασφαλιστικές εισφορές.
Αν θεωρήσουμε λοιπόν ότι ο δημόσιος τομέας ως προς το κομμάτι που αφορά στα έσοδα του κράτους (φόροι-εισφορές) δεν μπορεί να διαφύγει, τότε αυτό που απομένει είναι ο άλλος τομέας των εργαζομένων, ο ιδιωτικός.
Θα ενσκύψουν με πραγματικό ενδιαφέρον άραγε οι έχοντες την ευθύνη της ελληνικής οικονομίας στα μειωμένα έσοδα από τον ιδιωτικό τομέα (βλέπε φοροδιαφυγή-εισφοροδιαφυγή);
Φοβούμαι ότι οι ελπίδες δεν είναι πολλές.
Πάντως ένα είναι σίγουρο:για να γεμίσει το βαρέλι δεν αρκεί μόνο να μην είναι τρύπιο, αλλά και να υπάρχει επαρκής παροχή!
Και τι σκέφτεται κάποιος που το βλέπει;
Το προφανές। Ότι είναι άδειο το βαρέλι διότι δεν είναι στεγανό.
Άρα το πρόβλημα θα λυθεί φτιάχνοντας τον πυθμένα του βαρελιού.
Αρκεί όμως αυτό για να μην είναι άδειο το βαρέλι;
Όχι βέβαια. Γιατί λείπει μια λεπτομέρεια.
Η παροχή, η ροή που θα το γεμίσει.
Η πλειοψηφία λοιπόν των ιθυνόντων, απ'ό,τι φαίνεται μέχρι τώρα, ασχολείται με τον τρύπιο πάτο, τις απώλειες δηλαδή της ελληνικής οικονομίας, που συγκεκριμενοποιούνται
στον σπάταλο δημόσιο τομέα.
Θεωρούν δηλαδή ότι για τα χάλια της ελληνικής οικονομίας υπεύθυνος είναι ο υπέρογκος δημόσιος τομέας.
Ισχνός ο λόγος τους και η ενασχόληση με την ικανή παροχή για να γεμίσει το βαρέλι, δηλαδή τα έσοδα του κράτους .Και τα έσοδα είναι οι φόροι και οι ασφαλιστικές εισφορές.
Αν θεωρήσουμε λοιπόν ότι ο δημόσιος τομέας ως προς το κομμάτι που αφορά στα έσοδα του κράτους (φόροι-εισφορές) δεν μπορεί να διαφύγει, τότε αυτό που απομένει είναι ο άλλος τομέας των εργαζομένων, ο ιδιωτικός.
Θα ενσκύψουν με πραγματικό ενδιαφέρον άραγε οι έχοντες την ευθύνη της ελληνικής οικονομίας στα μειωμένα έσοδα από τον ιδιωτικό τομέα (βλέπε φοροδιαφυγή-εισφοροδιαφυγή);
Φοβούμαι ότι οι ελπίδες δεν είναι πολλές.
Πάντως ένα είναι σίγουρο:για να γεμίσει το βαρέλι δεν αρκεί μόνο να μην είναι τρύπιο, αλλά και να υπάρχει επαρκής παροχή!
Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010
ιατροι Ε.Σ.Υ.
Θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι οι ιατροί Ε.Σ.Υ., ειδικοί και ειδικευόμενοι, δεν έχουν πληρωθεί εφημερίες από τον Νοέμβριο 2007 και σήμερα έχουμε ... αισίως 14 Μαρτίου 2007.
Επιπροσθέτως, έχει γίνει περικοπή δύο εφημεριών από το μήνα Νοέμβριο 2007 - απροειδοποίητα.
Γνωρίζετε κάποια άλλη επαγγελματική τάξη που να υφίσταται αυτή την στέρηση – ουσιαστικά - μισθού και να μην έχει αντιδράσει δυναμικά;
Αυτό αποδεικνύεται από την ομαλή, χωρίς απεργιακές κινητοποιήσεις όλο αυτό το χρονικό διάστημα, λειτουργία των κρατικών νοσοκομείων, πανελληνίως.
Βέβαια, αυτή η αινιγματική... έως αλτρουιστική συμπεριφορά μπορεί να εξηγηθεί με δύο τρόπους:
Επιπροσθέτως, έχει γίνει περικοπή δύο εφημεριών από το μήνα Νοέμβριο 2007 - απροειδοποίητα.
Γνωρίζετε κάποια άλλη επαγγελματική τάξη που να υφίσταται αυτή την στέρηση – ουσιαστικά - μισθού και να μην έχει αντιδράσει δυναμικά;
Αυτό αποδεικνύεται από την ομαλή, χωρίς απεργιακές κινητοποιήσεις όλο αυτό το χρονικό διάστημα, λειτουργία των κρατικών νοσοκομείων, πανελληνίως.
Βέβαια, αυτή η αινιγματική... έως αλτρουιστική συμπεριφορά μπορεί να εξηγηθεί με δύο τρόπους:
1. Υπάρχει ελλειμματική αγωνιστική - διεκδικητική διάθεση σε συνδυασμό με υψηλή αίσθηση καθήκοντος,
2. Υπάρχει ΑΛΛΟΣ τρόπος αναπλήρωσης του απολεσθέντος εισοδήματος , ο οποίος βολεύει το αρμόδιο υπουργείο και τους συναδέλφους μου – δυστυχώς - αφού οικιοθελώς χρήζονται λαμόγια, φακελάκηδες, επιλήσμονες του όρκου του Ιπποκράτη και απαξιώνουν το λειτούργημά τους.
Στην ουσία λοιπόν μιλούμε για βασικές αποδοχές ιατρού Ε.Σ.Υ. επιμελητή β' ας πούμε 1200 ευρώ μηνιαίως.
Αυτή είναι η ανταμοιβή λοιπόν του ιατρού Ε.Σ.Υ. από την ελληνική κοινωνία για τις υπηρεσίες που προσφέρει.
Ακόμη, θα πρέπει να αναφερθεί το αβέβαιο καθεστώς εργασίας και η ελλιπής στελέχωση σε ιατρικό προσωπικό, οι πολυάριθμες και υπέρ του δέοντος ώρες εργασίας - βάσει κανονισμών Ευρωπαϊκής Ένωσης - του υπάρχοντος ιατρικού προσωπικού.
Τα γνωρίζει αυτά ο Έλληνας και η Ελληνίδα;
Οι μεγάλοι ερευνητές δημοσιογράφοι;
Οι συνδικαλιστές μας πού είναι;
Μετά τιμής
Χ. Ελμάζης - Επιμελητής Β' Ε.Σ.Υ
ΑΥΤΑ ΕΓΡΑΦΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ ΤΟ 2007
ΒΛΕΠΕΤΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΒΕΛΤΙΩΘΕΙ ΤΟ 2010 Η ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.; (ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΗΡΩΤΕΣ ΟΙ ΕΦΗΜΕΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ 2009.ΤΡΟΜΕΡΗ ΣΥΜΠΤΩΣΗ Ε;)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)